1 marca 1951 roku wykonano wyrok śmierci na siedmiu żołnierzach podziemia antykomunistycznego należących do Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.
Zachęcamy do zapoznania się z kolejnym tekstem o tematyce Żołnierzy Wyklętych nadesłanym przez naszego czytelnika.
Wyrok wykonano na Józefie Batorym, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu, Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Adamie Lazarowiczu i Józefie Rzepce skazanych na śmierć 14 października 1950 r.
Organizacja WiN powstała 2 września 1945, pierwotnie w celu odsunięcia od władzy w Polsce komunistów drogą walki politycznej. Kierowali nią oficerowie rozwiązanych Związku Walki Zbrojnej (1939 – 1942) i Armii Krajowej (1942 – 1945). WiN podlegała pod rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Ujawniła fałszerstwa wyborcze w referendum z 30 czerwca 1946 roku i walczyła zbrojnie przeciw MO, KBW, LWP i UB. Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość” zostało ostatecznie rozbite w 1952 roku.
Podpułkownik Łukasz Ciepliński, ps. Pług urodził się 26 listopada 1913 w Kwilczu. Od 1934 był żołnierzem Wojska Polskiego. Walczył we wrześniu 1939 w bitwie nad Bzurą a następnie bronił oblężonej Warszawy. Wówczas został odznaczony orderem Virtuti Militari przez generała Tadeusza Kutrzebę. W styczniu 1940 aresztowany i osadzony w więzieniu w Sanoku, skąd uciekł i przedostał się do Rzeszowa. Do 1941 pełnił funkcję komendanta obwodu Rzeszów Związku Walki Zbrojnej. Następnie był inspektorem rejonowym ZWZ – AK Rzeszów aż do rozwiązania Armii Krajowej w styczniu 1945. W marcu 1945 wstąpił do organizacji NIE a od września 1945 służył w WiN. W styczniu 1947 został dowódcą Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” zastępując uwięzionego Wincentego Kwiecińskiego. Pełnił rolę głównodowodzącego WiN do aresztowania 27 listopada 1947. Przez następne trzy lata był torturowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. 14 października 1950 skazany przez Sąd Rejonowy w Warszawie na karę śmierci wraz z sześcioma innymi żołnierzami. Wyrok wykonano 1 marca 1951 w więzieniu mokotowskim.
czytelnik – P. Bator
